Longziekten

Uit onderzoek is gebleken dat mensen die met klachten over de ademhalingswegen aan een klim beginnen, een duidelijk hoger risico lopen hoogteziekte te krijgen. Een gewone verkoudheid die langer duurt kan hier al negatief werken, maar chronische bronchitis en emfyseem vormen zeker een extra risicofactor. Mensen met deze ziekten doen het dikwijls niet goed op hoogte. Als je thuis al perioden van benauwdheid hebt of een gemiddeld lagere zuurstofspanning in je bloed (gemeten door je arts), dan kun je beter een vakantiebestemming op laag niveau zoeken. Mensen met astma hoeven, als de ziekte in het algemeen goed onder controle te houden valt met medicijnen, niet noodzakelijk meer problemen in de bergen te krijgen. Vaak gaat het zelfs beter, door de schone en allergeenvrije lucht. Sommige soorten astma worden echter door inspanning of bepaalde allergenen uitgelokt. Als dat het geval is moet je met je arts overleggen. Neem in ieder geval voldoende voor jou werkzaam gebleken medicijnen mee.

Een veel voorkomende lastige maar niet bedreigende klacht op hoogte is de hardnekkige hoest die sommigen het leven daar zuur maakt. Deze ‘khumbu cough’ gaat na afdaling vanzelf weer over, het kan ook bij verder volledig gezonde mensen die thuis niet aan het hoesten waren optreden.

Dus: mensen met een bestaande longziekte, zoals COPD, kunnen vaak beter een andere bestemming zoeken. In ieder geval moet dan, als de drang naar de hoogte toch groot is, vooraf een specialist geraadpleegd worden.

Voor artsen

Niet iedereen met astma of emfyseem loopt een even groot risico. Vooral de mensen die in rust al zuurstof tekort komen lopen extra risico; zij kunnen beter niet boven de 2500m gaan.

Afwijkingen in de anatomie van de longvaten zijn meestal een contra-indicatie om hoog te gaan. Een verhoogde bloeddruk in de pulmonale arteriën wordt hierbij vaak gezien, een absolute reden om niet boven de 2500 m te klimmen.

Een onregelmatige ademhaling ‘s nachts komt op hoogte veel voor en kan tot slaapstoornissen leiden. Als het te gek wordt kan een tablet acetazolamide (Diamox) van 125 of 250 mg voor het slapen gaan helpen, mits je met je huisarts tevoren hebt vastgesteld dat er geen medische contra-indicaties voor gebruik zijn. Je loopt dan wel de kans om ‘s-nachts meermalen uit je tent te moeten om te plassen, en ook daarvan kun je slecht slapen.

Longziekten die tot problemen in transport en diffusie van zuurstof leiden of die gepaard kunnen gaan met een verhoogde pulmonale bloeddruk (zoals emfyseem, chronische obstructieve bronchitis, longfibrose) vormen een relatieve tot absolute (afhankelijk van de ernst en de voorgenomen activiteiten) contra-indicatie. Ook een op zeeniveau normale partiële arteriële zuurstofspanning sluit een sterke verlaging daarvan op relatief beperkte hoogte niet uit. Al bij geringe inspanning kan deze snel tot ernstige hypoxemie leiden. Helaas zijn geen testen voorhanden die risico-personen op voorhand met een voldoende voorspellend vermogen kunnen aanwijzen. Overigens vragen deze patiënten ook al de nodige medische begeleiding en advisering bij een reguliere vlucht, waarbij de cabinedruk standaard wordt verlaagd tot die op een hoogte van 2000-2400m.

Een patiënt met een klaplong (pneumothorax) in de anamnese moet beoordeeld worden op de kans op recidief door luchtdrukveranderingen.

Longaandoeningen die met airtrapping gepaard gaan (emfyseem, cystic fybrosis), kunnen op hoogte problemen geven door de veranderingen in luchtdruk en dus volume van ingesloten druk.

Er zijn aanwijzingen dat luchtweginfecties het risico op longoedeem verhogen.

Hoogteacclimatisatie

Levamondo vof | BTW nummer: BE0896571196 | Bergstraat 24, 1850 Grimbergen | T: +32(0)2 588 20 72 | E-mail: info@levamondo.com