Hoe voorkom ik hoogteziekte

De beste manier om geen hoogteziekte te krijgen: Stijg geleidelijk!

De snelheid waarmee je stijgt, moet je beperken door zoveel mogelijk tijd voor acclimatisatie te nemen. Uit ervaring weten we dat tussen 2500 en ongeveer 4000 meter een voor vrijwel iedereen veilige stijgsnelheid ongeveer 300 meter per dag is. Met stijgsnelheid wordt dan bedoeld het verschil in slaaphoogte tussen twee dagetappes. Omdat het gemiddeld 4-12 uur duurt voor hoogteziekte zich kan ontwikkelen na een stijging, loop je bij een op-en-neertje of bij het tussentijds passeren van een hoge pas geen extra risico op hoogteziekte. Veel mensen kunnen probleemloos tot 500 m slaaphoogteverschil per dag klimmen. Toch krijgt gemiddeld 65% van de klimmers naar 4000 meter hoogte kortdurend klachten die bij hoogteziekte passen. Nog beter is het daarom, als je van zeeniveau komt, ergens tussen 2500 en 4000 meter een extra rustdag in te bouwen of een dag op gelijke hoogte te lopen of te slapen. Houd in gedachten dat erg gevoelige personen ondanks deze voorzorgen toch hoogteziek kunnen worden. Tijdens de dagbeklimming kun je best 1000 meter omhoog, als je ’s avonds maar weer op een lager niveau terug bent. Ervaren klimmers doen dat juist om zich op die manier beter aan de hoogte te kunnen aanpassen. Vandaar het gezegde ‘Climb high, sleep low’. Boven 4000 meter wordt door sommige deskundigen een nog rustiger stijgtempo van 150 meter per dag aanbevolen, maar anderen geven aan dat de meeste klimmers ook dan 300 meter wel aankunnen, zeker als er ook rustdagen of dagen op gelijk niveau in het reisschema zijn ingelast. Uit onderzoek en uit ervaring is overigens duidelijk gebleken dat je lichaam boven 4000 meter een hogere stijgsnelheid dan 300 meter per dag vaak niet ‘ongestraft’ toestaat, juist vanwege het tekort aan zuurstof.

Tegenwoordig bestaat er ook een effectieve manier om je lichaam vooraf te laten acclimatiseren aan de hoogte, namelijk in een hoogtetent. Je kunt met deze hoogtetent de kans op acute hoogteziekte aanzienlijk verlagen door je lichaam in de weken voor je expeditie te laten acclimatiseren aan de hoogte.

CTA Altitude Dream

Figuur hieronder: Een voorbeeld van een probleemroute: de stijging op dag 8-9 bedraagt 1400m, en bovendien wordt de dag erna direct weer 700m doorgestegen. Niet verstandig!

Route_Ladakh_

Beperk je stijgsnelheid tot 300-600 meter per dag!

Gegevens van de Himalaya Rescue Association laten zien dat, in vergelijking met individuele trekkings, naar verhouding veel meer hoogteziektegevallen optreden bij georganiseerde tochten. De oorzaak is vrijwel altijd gelegen in het strakke tijdschema en de daardoor te hoge stijgsnelheid. Ook is er soms terughoudendheid bij groepsleden om klachten te melden of serieus te nemen om de groep niet te duperen door een reis (tijdelijk) te onderbreken. In sommige gevallen zijn reisleiders zelf onvoldoende op de hoogte van de hoogteziekteproblematiek en/of beschikken zij niet over de noodzakelijke middelen. Soms krijg je de mogelijkheid niet om je aan te passen aan de hoogte, omdat je hoog invliegt of per auto (bus) naar je hoge bestemming wordt vervoerd. In dat soort situaties is het thuis acclimatiseren in een hoogtetent zeker geen overbodige luxe meer.

Eenmaal aan de hoogte aangepast neemt die aanpassing na afdaling waarschijnlijk weer in hetzelfde tempo af als waarin die is opgebouwd. Na 2 weken op een lagere hoogte is het merendeel van de aanpassing aan de vorige hoogte weer verdwenen.

Hoogteacclimatisatie

Levamondo vof | BTW nummer: BE0896571196 | Bergstraat 24, 1850 Grimbergen | T: +32(0)2 588 20 72 | E-mail: info@levamondo.com